De Kwaremontes Gravelroute!

Vertrekplaats van onze Kwaremontes-gravelroute is het Centrum Ronde van Vlaanderen, in hartje Oudenaarde. Om verschillende redenen is dit de ideale startlocatie. Veel parkeerplaats in de buurt, de wielergeschiedenis druipt er van de muren - die truitjesmuur! -, je kunt er achteraf douchen én je kunt er terecht in het aanpalende Peloton-café. Vóór de rit voor een koffie, na de rit voor een frisse Kwaremont (of een frisdrank, of water, of…). Maar dat is dus voor straks. Eerst: gravelen!

Veel tijd om op te warmen is er alvast niet. We zijn amper het centrum van Oudenaarde uit of daar wacht al de eerste gravelstrook. En die loopt meteen flink omhoog, want: een alternatieve versie van de Achterberg – zoals we vandaag wel meer alternatieve versies van bekende hellingen zullen doen. Op de top van de Edelareberg wacht ons een tweede gravelstrook (met prachtig uitzicht) die ons meteen richting tweede helling én eerste tussenstop brengt. Eerst is er de Volkegemberg, een helling waarbij je alleen de laatste 200 meter op kasseien moet dokkeren, en op de top kun je terecht in Café Den Obus.

Bij goed weer is het heerlijk toeven op het terras, maar binnen zit je ook gebeiteld aan de toog, waar cafébaas Ronny Kestelijn je met veel plezier van het nodige gerstenat zal voorzien. De naam van het café verwijst trouwens naar de inslag van een granaat, een obus, tijdens de Eerste Wereldoorlog. Voordien heette het café gewoon ‘Sint-Martinus’, naar de patroonheilige van de parochie Volkegem, een parochie die trots is op haar goed bewaarde, beschermde dorpskern die er nog ongeveer hetzelfde uitziet als in de 19de eeuw.

****

Café Den Obus (na 6 km)

De la Kethulleplein 5, 9700 Oudenaarde

Gesloten op dinsdag & woensdag

www.cafedenobus.be

Jammer genoeg kan er in Volkegembos niet gegraveld worden, dus kiezen wij voor de kaduke kasseien van de Holleweg. Bekend en gevreesd uit de Ronde van Vlaanderen, maar op onze gravelbike vallen deze stenen best mee. Om de betere gravelstroken mee te kunnen pikken, moeten we een paar keer de iets drukkere N8 oversteken, maar dat hebben we er graag voor over. Op die manier komen we op alternatieve wijze op de top van de Boigneberg en de Kapelleberg, en rijden we Ladeuze op uitdagende wijze naar beneden. Leve het Langkruidbosje!

Vervolgens gaat het door Etikhove via een heerlijke veldweg parallel met de sporen richting de voet van de Stationsberg. Die moeten we gelukkig niet naar omhoog fietsen, we kiezen voor een smal wegeltje waar het vooral zaak is niet in de prikkeldraad (links) of de brandnetels (rechts) te belanden. Daarna is het weer tijd voor een alternatieve versie van een bekende Ronde-puist: de Taaienberg, maar dan via het Hollebeekpad, ’t Wegelingske – we verzinnen deze naam niet – en de Bossenaarstraat. Daar, op het kruispunt met de (uitloper van de) Taaienberg moet je – geloof ons! – even tijd nemen om te stoppen. Niet voor een café, wel voor een kunstwerk. Niet zomaar een kunstwerk, maar een paar bronzen benen op een betonnen sokkel. Niet zomaar een paar benen, maar een afgietsel van de échte benen van… Tom Boonen. Dit kunstwerk van Thomas Huyghe (en dus ook een beetje van Tom Boonen) is in geen tijd een van de meest geliefkoosde selfie-plekjes van de Vlaamse Ardennen geworden. Je weet wat je te doen staat!

Dat je eigenlijk zowat om de halve kilometer kunt stoppen voor een fotomoment ligt aan de prachtige decors en fotogenieke vergezichten die je alleen maar dankzij de offroad-pareltjes krijgt voorgeschoteld. De Vlaamse Ardennen zoals je ze (wellicht) nog nooit zag.

Via een klein stukje van de Donderij – ken jij een mooiere, meer poëtische naam voor een kasseistrook? – en een alternatieve versie van de Spichtenberg gaat het nu richting Ronse, waar we de Kruisstraat – Claude Criquielion versus Steve Bauer op het WK 1988 iemand? – oversteken, om zo op de Fiertelmeers uit te komen.

En de Fiertelmeers, daar mag je gerust even om je moeder (of om je vader, of om allebei) roepen. Onbekend, en dus onbemind, maar supersteil en enorm lastig. Meer nog: als ze de laatste 200 meter, nu een soort smal bospad, asfalteerden en het in – we roepen maar wat – het Rondeparcours opnamen, dan zou het meteen de zwaarste helling in Vlaanderen worden. En dus lastiger dan de Koppenberg, de Kemmelberg en andere Paterbergen. Je bent dus gewaarschuwd: schakel maar een paar tandjes kleiner op de Fiertelmeers!

Wie intussen grote dorst heeft gekregen: vrees niet. De komende 20 km zijn er maar liefst vier etablissementen om even bij te tanken. Eerste potentiële tussenstop: boven op de Hotondberg – met zijn 145 meter het hoogste punt van Oost-Vlaanderen – waar je terechtkunt in het Hotond Café, een ontmantelde molen die nu dienstdoet als gezellige bruine wielerkroeg én uitkijktoren. Het café is onderdeel van het Hotond Sporthotel en Hotond Grill, dus je kunt hier ook iets eten of zelfs blijven slapen, als die 30 km al danig in de kleren zijn gekropen.

****

Hotond Café (na 30 km)

Zandstraat 4, 9690 Kluisbergen

Maandag gesloten

www.hotond.be

Na de top van de Hotond mag er gelukkig gedaald worden, maar niet al te lang. Want in de Ronde van Vlaanderenstraat, waar de namen van alle Ronde-winnaars op de weg staan geschilderd, kun je stoppen in D’Oude Hoeve, een prachtig authentiek café dat vroeger werd uitgebaat door Georgette, de grootmoeder van Dries Devenyns, die er pinten tapte tot haar 88ste. Nu is het Joëlle die met veel zwier achter de toog Kwaremonts tapt, en die de liefde voor de koers nog steeds van de muren laat spatten. Foto’s van wielerhelden van vroeger en nu, wielertruien, supporterssjaals… En dat terwijl Ronde-stichter Karel Van Wijnendaele een beetje verderop vanop zijn monument een oogje in het zeil houdt en ziet dat het goed is.

****

D’Oude Hoeve (na 32,5 km)

Ronde van Vlaanderenstraat 3, 9690 Kwaremont

Gesloten op woensdag en donderdag

Website: www.doudehoeve.be

****

Via de top van de côte de Trieu (die we gelukkig niet moeten beklimmen) duiken we het Kluisbos in. Eerst bergop, dan bergaf. Een heerlijk stukje offroad, waar je bij warm weer blij zal zijn met de schaduw die je hier vindt tussen de reusachtige bomen. Bij warm weer zal je een paar kilometer verderop meteen terug zweten, want eerst is er een lastig, steil gravelknikje om vervolgens bergop te moeten op goedlopende macadam op de iets minder goed lopende Nieuwe Kwaremont. Want: uiteraard geen Kwaremontes-route zonder Kwaremont.

Als we het hinterland van Kwaremont induiken, moeten we plots weer aan de woorden van local hero Dries Devenyns denken: ‘De flanken van de Oude Kwaremont zijn ideaal gravelterrein.’ En of Dries gelijk heeft. Het ene prachtige vergezicht gaat over in het andere, het ene paadje in het andere veldweggetje, en na een pittig klimmetje – Slibbergat! – komen we uiteindelijk toch uit op de prehistorische kasseien die we meteen herkennen als die van de Oude Kwaremont. Gelukkig kunnen we de kinderkopjes van deze Vlaamse Reus na een goede 300 meter al gedag zeggen, want we worden verwacht in In de zon, het gezellige eetcafé op het Kwaremontplein, ongeveer halfweg de helling. Geen betere plek om van een fris getapte Kwaremont te genieten dan hier, bij uitbaatster Maaike.

****

In de Zon (na 47,5 km)

Adres: Kwaremontplein 8, Kluisbergen

Open van donderdag tot zondag

www.in-de-zon.be

Vervolgens gaat het bergaf – maar niet in rotvaart, want we doen het via twee offroadbaantjes – richting Berchem, waar met Bar Reymundo alweer een potentiële tussenstop ligt. Bar Reymundo is een soort openluchtcafé dat wordt uitgebaat door Lieven (familie van Dries Devenyns) en dat perfect gelegen is aan het veelgebruikte fietspad dat de oude spoorwegbedding Oudenaarde-Kluisbergen heeft vervangen.

Naast Bar Reymundo ligt het oude stationsgebouw, en dat is – voorlopig nog – Reymundo Cycling Station. Ook uitgebaat door Lieven, die dus tegelijkertijd én fietsenmaker én barman is. Maar niet meer voor lang – hij gaat de fietsenzaak na de zomer sluiten omdat de combinatie niet langer leefbaar is. Het bewijs volgt snel. Nadat Lieven ons een goed glas heeft uitgeschonken, excuseert hij zich. Er staat namelijk een klant in de winkel. Weg is hij. En weg zijn wij.

****

Bar Reymundo (na 51 km)

Stationsstraat 66, 9690 Berchem

Open van woensdag tot en met zaterdag

www.reymundo.be

Voilà, de cafés hebben we allemaal achter de rug, maar niet de hellingen, hoogtemeters en gravelstroken. Integendeel. Er wacht ons zelfs nog heel wat moois, te beginnen met een lastige passage dwars door het Spijkerbos – opletten voor lekke banden! – waarna we de Kortekeer moeten afdalen. Die Kortekeer is in Vlaanderens Mooiste het alternatief voor de ploegwagens die de Koppenberg niet op mogen.

Wij moeten die Koppenberg wel omhoog, maar gelukkig niet via de schots en scheve stenen, maar via een alternatieve en pittige offroad-route dwars door het Koppenbergbos-Zuid, om een paar kilometer verder nog eens een technisch stuk voor de wielen te krijgen dwars door het Koppenbergbos-Noord. Nadat we de flanken van de Koppenberg verlaten hebben, is het rustig uitbollen richting Oudenaarde, richting Peloton Café, waar we de Vlaamse kuitenbijters inruilen voor een schuimende col. En we raden je echt aan binnenkort hetzelfde te doen. Schol!

****

Peloton Café (na 0 km én na 68 km)

Markt 43, 9700 Oudenaarde

Alle dagen open van 10u tot 18u

www.crvv.be