Een schuldbekentenis. Vijf jaar lang hebben we ze verwaarloosd. Vijf jaar lang werden ze door ons stiefmoederlijk behandeld. Vijf jaar is lang. We hadden het vaak over Vlaamse bulten en helse kasseien. Over Franse cols en heerlijke WK’s. Maar we schreven te weinig over de lastigheid van de Stockeu, de eenzaamheid op la Redoute, de pracht van de Amblève en de vergeten winnaars van de Triptyque Ardennais. Kortom: we verwaarloosden Dardennen. En dat spijt ons zeer. En dus maken we dat goed. Met een nummer over aankomen op de Citadel van Namen, of in de straten van Ans, zeehonden spotten op de top van die verschrikkelijk steile Muur van Hoei, wandelen en verdwalen in de eindeloze sparrenbossen, een Rochefort drinken en Marcassou-worst smikkelen, le Vélo de Ghislain Lambert, de ondergewaardeerde pracht van le Grand Prix Samyn… Die pracht bezingen we in dit nummer. Dardennen!