Verdomme toch. Geen Tour de France in juli dit jaar. En dus geen échte zomer, zelfs niet een beetje. Geen ingehouden adem voor de eerste massasprint in de straten van Nice. Geen applaus voor de allereerste ritwinnaar op de Mont Aigoual, de berg van De Renner. Geen erehagen op de top van de Peyresourde. Geen angstzweet tijdens de afdaling van de Grand Colombier. En geen royaal slotakkoord op de Champs-Elysées. Kortom: geen collectieve, drie weken durende koersroes voor wielerliefhebbers. Die rotpandemie heeft er anders over beslist. Die Tour-roes komt er, als God het belieft en Corona hopelijk weer gewoon een flets biertje is, dit jaar in uitgesteld relais, van 29 augustus tot 20 september. Gelukkig kan u zich intussen warmen aan deze speciale editie van Bahamontes. Want na de Giro d’Italia en la Vuelta d’España moest er natuurlijk ook, noblesse oblige, een speciale Tour de France-editie komen. Omdat de Tour eigenlijk de enige koers is die er wereldwijd écht toe doet, omdat le majoo joone, samen met de regenboogtrui, de enige koerstrui is die men zelfs in Verweggistan herkend. Omdat de Tour de Tour en Parijs nog ver is. 148 pagina’s in du pain, du vin et du boursin-gedrenkte verhalen uit het kloppende hart van la Grande Boucle: geloof ons, dit nummer wilt u écht niet missen.