Sinds 2013 organiseert ASO, de machtige groep achter de Tour de France, ook de Arctic Race, een vierdaagse wielerronde die snel aan status wint en zich afspeelt in het woeste en open landschap boven de poolcirkel. Cras mocht van Katusha volledig voor eigen succes gaan. Een bizar oponthoud tijdens de slotklim van de eerste rit - ‘Plots lag Lammertink op de grond en waren van der Poel en een paar anderen gaan vliegen’ - betekende dat de eindzege van Sergei Chernetski (Astana) nooit in gevaar kwam.
STEFF “Mijn moment van de Arctic Race? De stem van onze ploegleider in mijn oortje tijdens die waanzinnige tweede rit: ‘Guys, prepare yourself! Next road we go to the right and then we have crosswinds for 100 kilometres.’ Het werd een slagveld. Ik heb Guillaume Martin van Wanty van zijn fiets zien geblazen worden en twee renners van Israel Cycling Academy onder een vangrail door pardoes het decor in zien glijden. ‘Wat doe ik hier?’, dacht ik. Anderzijds, door mijn stuurvaardigheid ben ik zelf niet tegen de grond gegaan. Ik deel niet graag kwakken uit om mijn positie in een waaier te behouden, maar die dag zat er niets anders op. De basis voor mijn zevende plaats in het eindklassement heb ik in die rit gelegd.”
BJORG “Als je ziet in hoeveel wedstrijden Steff en ik dit jaar een vrije rol kregen, dan mogen we niet klagen. Zelfs in de Ronde van Zwitserland hoefde ik niet voor de ploeg te werken, al zat daar ook de mindere vorm van Tim Wellens voor iets tussen.”
STEFF “Op advies van de ploegdokter ben ik niet naar de Vuelta gegaan. Ik zou het niet erg gevonden hebben om elke dag voor Zakarin, onze kopman, te werken maar de vrees om snel opgebrand te geraken, leeft heel erg bij Katusha. Ook over mijn specifieke opbouw naar het WK deden ze niet te moeilijk. Daardoor kan ik nu met de nationale selectie de Ronde van Slovakije rijden.”