Wij gebruiken cookies
Robertgesink
leesvoer

Coronagetuigen

Leven in tijden van quarantaine

Drie renners die leven in drie verschillende vormen van quarantaine in drie verschillende landen. Drie renners met andere doelen, drie renners met andere zorgen. Drie renners ook met andere bezigheden en andere gedachten. Drie monologen van drie kroongetuigen over coureur zijn in tijden van corona.

Tekst: Jonas Heyerick

Jens Keukeleire - Education First

Ik krijg veel berichtjes: ‘Hoe blijf je gemotiveerd? Trek je je plan? Lukt het nog?’ Het is vreemd om te zeggen, maar: ja! Ik vind dit een unieke periode die je in een profcarrière normaal gezien nooit meemaakt. Als je lange tijd geblesseerd bent? Goh, dat is anders. Twee jaar geleden viel ik in de Tour en brak ik mijn kuitbeen. Sheena was hoogzwanger en we probeerden positief te blijven:

‘Nu kan ik bij de bevalling aanwezig zijn, en Sheena bijstaan tijdens de laatste weken zwangerschap.’

Maar genoten heb ik niet in die periode. Ik kon amper iets doen door dat been, maar toch moest ik bezig zijn met de revalidatie en ik vrat mezelf intussen op omdat ik andere renners wel zag koersen. Er was geen huis met me te houden! Ik herinner me een specifiek voorval. Lou, onze oudste zoon, was toen 2. We kwamen ergens buiten en hij liep in de richting van een drukke weg. Ik kon hem niet achterna snellen en dus moest Sheena, hoogzwanger, achter hem pikkelen. Ze was net op tijd... Ik heb me nooit zo compleet machteloos en nutteloos gevoeld als toen.

Robert Gesink: Jumbo-Visma

De onzekerheid is het ergst: niet weten wanneer we terug kunnen koersen. Je mag ook niet te veel focussen op een bepaalde datum, want het verandert voortdurend. Eerst was het begin juli,dan eind juli, vervolgens begin augustus. Maar ook dat is nog lang niet zeker. Het opbouwen van de focus wordt belangrijk. Onze trainers zeggen: ‘Blijf vooral fit in het hoofd! Train je niet kapot.’ De ploeg probeert er alles aan te doen om ons gemotiveerd te houden. Zo organiseert ze elke week een virtuele koers op Zwift, al is dat vooral een manier om het contact tussen de ploegmaats te blijven onderhouden.

Jasper Stuyven: Trek-Segafredo

Ik leef en eet nu alsof het december-januari is: eten waar ik zin in heb, af en toe nog iets drinken, maar alles met mate. Als ik goesting heb in wijn, doe ik een fles open. En daar waar ik het normaal gezien bij één of twee glazen hou, durf ik nu al eens een glas meer te drinken zodat de fles leeg is... (grijnst) Ik eet dan weer minder omdat ik minder train. Want het is trainen dat honger doet krijgen. In plaats van koolhydraten neem ik dan een gin-tonic. In periodes dat het ertoe doet, is het belangrijk dat je de juiste voedingswaarde binnenkrijgt, nu telt dat minder.

Blijf op de hoogte via onze nieuwsbrief