Wij gebruiken cookies
Sven Vanthourenhout 14 kopie
leesvoer

De 99 Medailles van Sven Vanthourenhout

Van rellen met Remco tot euforie met Evenepoel

99. Dat is de indrukwekkende medailleoogst onder ex-bondscoach Sven Vanthourenhout. Een serieuze stapel bronzen, zilveren en gouden plakken, verzameld tussen het EK veldrijden 2017 in Tabor en het recente WK wegwielrennen in Zürich. Een gesprek over zeven vette jaren…

Tekst: Jonas Heyerick

Foto’s: Jelle Vermeersch

Een dag voor het interview met Sven Vanthourenhout plaatst de kersverse ex-bondscoach een bericht op zijn sociale mediakanalen. ‘Omdat velen mij de vraag stellen: neen, mijn toekomst ligt nog niet vast. De gesprekken die ik heb gehad, hebben niet geleid tot een handtekening.’ Reden genoeg om Vanthourenhout zeker niét te polsen naar de ploeg waar hij volgend jaar voor zal werken. Wel zoomen we dieper in op enkele memorabele momenten – goed én slecht - tijdens zijn uiterst succesvolle periode als bondscoach.

De eerste medailles

Die succesjaren beginnen in de zomer van 2017. “Op een dag belde Jos Smets me, de toenmalige directeur van Belgian Cycling. ‘We willen graag dat jij Rudy De Bie vervangt.’” Vanthourenhout ging officieel aan de slag op 1 augustus 2017 als bondscoach veldrijden bij de mannen, de vrouwen én de jeugd. “Toen ik eraan begon, had ik een lijstje met zaken die ik wilde invoeren of veranderen, en waarmee ik mezelf ook op de kaart wilde zetten. Zo wilde ik anders gaan trainen met de jeugd, en wilde ik stages anders aanpakken. Ik begon die zomer elke zaterdag en woensdagnamiddag open training te geven in Beernem. Iedereen die wilde, was welkom. Dat sloeg in die mate aan dat het na een paar weken al zodanig krioelde van de crossers in Beernem, dat ik al snel weer moest afstappen van het gegeven ‘open training’.” In november trok Sven naar zijn eerste kampioenschap, het EK in Tabor, en daar volgden de eerste vier medailles. “Daar was ik heel gelukkig mee, maar ik was vooral blij dat alles organisatorisch goed verlopen was. Mijn grootste uitdaging was: zorgen dat zowel renners als staf achteraf zouden zeggen dat alles tot in de puntjes geregeld was. Als bondscoach van het veldrijden stond ik voor alles in. Het logistieke, de staf, de selecties, de trainingen vooraf, de duur van het verblijf, het hotel… Als renner was ik een paar keer in hotels terechtgekomen waarvan ik dacht: ‘Wat zitten we hier te doen?’ Te ver van het parcours, vuile of te kleine kamers, niet aangepaste keuken… Ook de staf moet hun ding kunnen doen. Er moet plaats zijn om fietsen te kuisen, om renners te masseren. Als bondcoach stond ik er op zelf het hotel te kiezen.” Het eerste WK dat Vanthourenhout als bondscoach meemaakte, was Valkenburg, in januari 2018. De oogst was opnieuw vier medailles, waarvan drie keer goud (Van Aert, Cant, Iserbyt). “Het was één van mijn mooiste kampioenschappen. De wereldtitel van Sanne Cant was redelijk onverwacht, en die van Wout Van Aert deed enorm deugd omdat ik voordien onder vuur was komen te liggen omdat ik Kevin Pauwels niet had geselecteerd. De week voor het WK, op de cross in Hoogerheide, stonden er honderden supporters met spandoeken waarop ze mij uitscholden en mijn ontslag eisten. Op basis van prestaties kon Pauwels aanspraak maken op een selectie, maar Kevin was niet de grootste ploegspeler – er waren de jaren voordien al akkefietjes geweest, en ik wilde Van Aert het vertrouwen geven als enige kopman. En dus selecteerde ik Tim Merlier, Daan Soete en Quinten Hermans, allemaal jongens waar Wout het goed mee deed. Ik stuurde die mannen het veld in met een bepaalde opdracht. Tegen Merlier zei ik bijvoorbeeld: ‘Jouw cross duurt exact een halve ronde! De rest interesseert me niet.’” Ik check de beelden van dat WK en, jawel, Merlier draait als eerste het veld in! Sven grijnst. “Dat WK was een cross uit de boekjes, het plan werd tot in de puntjes uitgevoerd.” Een plan dat vorm kreeg een week eerder, tijdens een ministage slash teambuilding in het Landal-vakantiepark op de top van de Cauberg. “Die teambuildings heb ik ingevoerd. Ik vond dat een must. Ik herinner me dat weekend nog goed, omdat ik toen een quiz in elkaar had gestoken waar veel flauwe humor én de nodige verkleedpartijtjes in zaten, zonder dat er drank mee gemoeid was. Dat was een risico, want voor hetzelfde geld waren de renners daar niet in meegegaan. Maar het werd een geweldige avond, waar hilarische filmpjes over bestaan die gelukkig nooit verder dan de besloten whatsapp-groep zijn geraakt.”

Sven Vanthourenhout 5 kopie

Blijf op de hoogte via onze nieuwsbrief