“Soms denk ik: ik zou beter zeggen dat dit het meest afschuwelijke uur van mijn leven was. Want: hoe heroïscher, hoe beter. Maar: dat was het niet. De mannen die dat gezegd hebben, zeiden dat omdat ze niet 100 procent op dat uurrecord waren voorbereid en al zeker niet in de mate dat ik dat was. Toen ik voor het eerst 40’ aan recordtempo reed, moesten ze me van het zadel heffen omdat ik mijn benen zelf niet meer over de bovenbuis gezwierd kreeg. Maar op de dag van het uurrecord stapte ik eigenhandig van mijn fiets en wandelde rustig naar het zeteltje dat klaarstond.”

Victor vertelt, thuis in Herent, rustig en zelfbewust over zijn ultieme moment de gloire, op die 16^de april 2019, toen hij in 60 minuten tijd 55.089 meter aflegde, precies 563 meter meer dan Sir Wiggo. Maar nog interessanter is de lange weg naar het uur dat zijn leven zou veranderen. Een monoloog.

29 september 2018

“Ik heb al een half jaar niet op de piste gereden, en zonder specifieke voorbereiding doe ik vandaag een werelduurrecordtest op de piste van Grenchen in Zwitserland – een goede piste, maar zeker niet de snelste van de wereld. Ik rij op de pistefiets die al twee jaar in mijn kelder hangt en die Ridley eigenlijk gemaakt heeft met het oog op de Olympische Spelen van 2020.

Die dag rijd ik al een halfuur boven het uurrecordtempo, met 54,8 per uur, waarvan de laatste vier rondjes met 60 per uur, om te kijken wat ik nog in de tank heb. Na vandaag weet ik zeker dat ik het werelduurrecord kan verbeteren. Het idee heeft zich definitief in mijn hoofd genesteld. Ik maak er werk van.”

December 2018

“Ik sukkel al een tijdje met een hardnekkige knieblessure. Ik heb een maand niet gefietst en toch is de pijn niet over. Desondanks besluit ik met de ploeg mee op stage te vertrekken. Niet om te fietsen, wel om de sfeer op te snuiven, om de nieuwe ploegmaats te leren kennen en vooral: om de ploeg uit te leggen dat ik straks het werelduurrecord wil aanvallen. Dat aan het ploegmanagement verkocht krijgen, is niet evident. Gelukkig steunt Kevin De Weert me de volle 100 procent. Uiteindelijk gaat ook teammanager John Lelangue overstag. Hij zegt: ‘Als je het doet, moet je het goed doen.’ Hij wil dat ik verschillende pistes ga testen, dat ik een speciale fiets laat maken… Maar ik wil niet te lang wachten met dat werelduurrecord. Ik voel dat er nog andere renners – Rohan Dennis, om die maar te noemen – met dat idee spelen. Omdat ze, net als ik, weten: mits de juiste voorbereiding is dat record van Wiggins te breken. Omdat ik haast heb, verwerp ik het idee om verschillende pistes te testen. En als ik een compleet nieuwe fiets moet laten maken – eerst een prototype, vervolgens testen, dan produceren, zijn we een jaar verder. Daar heb ik de tijd niet voor en dus zeg ik tegen Ridley dat ze de pistefiets die ik al heb, moeten opbouwen met de best mogelijke componenten. Wanneer die fiets klaar is, is hij 100 procent zoals ik hem wil.”